-
1 wytrzym|ać
pf — wytrzym|ywać impf vt 1. (nie ulec) to withstand [obciążenie, napięcie, uderzenie]; (przetrwać czas) to last out; (nie poddać się) to hold out; (przetrzymać psychicznie) to hold on- wytrzymać napór wroga to withstand an enemy attack- wytrzymać głód to bear one’s hunger- wytrzymać czyjeś spojrzenie to steadily return sb’s gaze- wytrzymać tempo marszu/biegu to stand the pace of a march/run- nie mógł wytrzymać w domu he couldn’t bear it at home- musisz (to) wytrzymać you must hold on- już dłużej nie wytrzymam I can’t stand it any more- jak ty możesz z nim wytrzymać? how do you put up with him?- jest tak gorąco, że nie można wytrzymać it’s so hot it’s unbearable- nie mogę wytrzymać, żeby ci tego nie powiedzieć I just can’t keep from telling you- czy wytrzymają do nadejścia pomocy? can they last out till help arrives?- nie wytrzymał nerwowo i wyszedł he couldn’t bear the tension and went out2. (nakazać czekanie) to keep [sb] waiting, to make [sb] wait- wytrzymał go za drzwiami/do końca zebrania he kept him waiting outside the door/until the end of the meeting- wytrzymała nas całą godzinę she made us wait (for) a whole hour- nie wytrzymywać porównania z kimś/czymś książk. to bear no comparison with sb/sth- nie wytrzymywać krytyki [teoria, twierdzenie, argumenty] to not hold up to criticism- wytrzymać próbę czasu to stand the test of timeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrzym|ać
См. также в других словарях:
wytrzymać — dk I, wytrzymaćam, wytrzymaćasz, wytrzymaćają, wytrzymaćaj, wytrzymaćał, wytrzymaćany wytrzymywać ndk VIIIa, wytrzymaćmuję, wytrzymaćmujesz, wytrzymaćmuj, wytrzymaćywał, wytrzymaćywany 1. «zostać w pewnym położeniu, wytrwać w pewnym stanie… … Słownik języka polskiego
